تحلیل و ارزیابی میزان تحقق پذیری حکمرانی خوب شهری در ارومیه

مقدمه و هدف پژوهش: روند سریع گسترش شهرهای ایران بدون پیش بینی و استقرار ترتیبات نهادی و قانونی لازم برای کنترل و هدایت توسعه و ارائه خدمات متناسب در کل منطقه موجب بروز مشکلات و چالش های محتوایی متعدد، همچون گسترش سکونتگاه های غیر رسمی، تخریب محیط زیست و... شده است. در چنین شرایطی گذار از حکومت شهری به صورت متمرکز و سلسله مراتبی، به سوی حکمروایی مطلوب، غیرمتمرکز و مردم سالار امری اجتنا ناپذیر است. لذا بکارگیری رویکرد حکمروایی خوب و متناسب با بافت فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشورمان، به عنوان رویکردی که کشور را بیش از پیش در مسیر توسعه ی پایدار هدایت خواهد کرد، ضرورتی بسیار پیدا کرده است. در این راستا هدف پژوهش حاضر، تحلیل و بررسی میزان تحقق پذیری حکمروایی خوب شهری در مدیریت شهری شهر ارومیه می باشد. روش پژوهش: روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی بکارگرفته شده در این پژوهش از نوع کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش، مناطق چهارگانه شهر ارومیه بوده و 384 نفر به عنوان حجم نمونه و با استفاده از مدل کوکران انتخاب شده اند شاخص های کارآیی، مشارکت، پاسخگویی، شفافیت، قانونمندی، اطلاع رسانی وعدالت از طریق مشاهدات میدانی و پرسشنامه گردآوری شده و جهت پردازش اطلاعات از نرم افزار  spss و مدل swot استفاده شده است. یافته ها: از میان مؤلفه های تاثیرگذار، شاخص اثربخشی و کارآیی دارای بیشترین و شاخص اطلاع رسانی کم ترین تاثیر را در تحقق حکمرانی خوب شهری در ارومیه داشته است. و در بین گویه های شاخص کارآیی، پایین بودن سطح کیفیت معابر شهری دارای بالاترین رتبه می باشد میانگین رتبه ی عوامل درونی (نقاط قوت و ضعف) 25/2 بوده و میانگین رتبه ی عوامل بیرونی (نقاط فرصت و تهدید) 75/2 می باشد و بنا به ماتریس عوامل داخلی و خارجی (ie)، راهبردهای اقتضایی برای محدوده پیشنهاد گردید. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که تحقق حکمروایی خوب شهری در ارومیه در گرو تمرکززدایی، تصمیم سازی و واگذاری اختیارات توأم با پاسخ گویی مناسب؛ بسط و توسعه ی نهادهای مدنی و ایجاد زمینه جهت مشارکت های مردمی؛ توجه و تأکید بر رعایت اصول شهروندی با بسترسازی فرهنگی و ... می باشد